Είναι συχνό φαινόμενο τα παιδιά με αυτισμό να παρουσιάζουν κάποιες στιγμές αισθητηριακή υπερφόρτωση. Όταν συμβαίνει αυτό ακολουθεί μια σειρά γεγονότων και δυσάρεστων συμπεριφορών, όπως εκρήξεις θυμού, επιθετικότητα, αυτοτραυματισμοί, κ.λ.π. Το καλύτερο είναι να προλαμβάνουμε τις καταστάσεις αυτές, αλλά όταν αυτό είναι ανέφικτο… τι κάνουμε;
Ο χώρος ηρεμίας είναι ζωτικής ανάγκης για το παιδί μας και είναι εύκολο να τον δημιουργήσουμε, ώστε να τον χρησιμοποιεί όποτε τον χρειάζεται.
Φυσικά με τον όρο αυτό δεν εννοούμε ούτε έναν χώρο τιμωρίας, ούτε έναν χώρο που θα τον δημιουργούμε τη στιγμή της κρίσης. Επιλέξτε ένα δωμάτιο ή έναν συγκεκριμένο χώρο ενός δωματίου όπου θα μπορεί να καθίσει μακριά από την ένταση και τη φασαρία. Ο χώρος αυτός θα πρέπει να είναι μόνιμος, καθώς οι συχνές αλλαγές της ρουτίνας προκαλούν μεγαλύτερη ένταση, παρά χαλάρωση, που είναι και το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πολλοί γονείς επιλέγουν μια παιδική σκηνή μέσα στο δωμάτιο του παιδιού ή μια αυτοσχέδια γωνιά που δημιουργούν κρεμώντας κάποιο ύφασμα.
Σεβαστείτε τον ως ιερό για το παιδί και επιτρέψτε του να επισκέπτεται τον χώρο ηρεμίας αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας, όποτε αυτό είναι απαραίτητο. Στην αρχή θα χρειαστεί να το εκπαιδεύσετε, οδηγώντας το εσείς, έως ότου μάθει να διακρίνει απ’ μόνο του την ανάγκη και να πηγαίνει πριν «υπερφορτωθεί».
Ο John Engle, ένας ενήλικας με αυτισμό, ανέφερε ότι ως παιδί συνήθιζε να σκαρφαλώνει στα δέντρα και αργότερα στη στέγη του σπιτιού, διότι από μικρή ηλικία είχε ανακαλύψει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κοιτούν ψηλά, κι έτσι σχεδόν πάντα, ήταν σίγουρος ότι θα απέφευγε τις αισθητηριακές και κοινωνικές απαιτήσεις, τις οποίες ένιωθε να τον κατακλύζουν.
Στον χώρο αυτό καλό είναι να προσφέρουμε στο παιδί ερεθίσματα για να χαλαρώσει και ταυτόχρονα να αποκλείσουμε εκείνα που θα το διεγείρουν.
Παρακάτω αναφέρονται κάποια παραδείγματα:
• Περιορίστε τα οπτικά ερεθίσματα (έντονα φώτα, πολλά χρώματα, χρησιμοποιείστε σκουρόχρωμα γυαλιά ηλίου αν δεν είναι εφικτό να περιορίσετε το φως)
• Ελέγξτε τα ακουστικά ερεθίσματα (οι έντονοι ή ξαφνικοί θόρυβοι είναι διεγερτικοί, δώστε στο παιδί την επιλογή των ακουστικών για χαλαρωτική μουσική)
• Σεβαστείτε την ανάγκη του για στοματικά ερεθίσματα (δώστε του να μασήσει τσίχλα, να φάει κάτι κριτσανιστό, να πιπιλήσει ένα γλειφιτζούρι ή προμηθευτείτε από το εμπόριο ειδικά μασητήρια)
• Δημιουργείστε ένα άνετο και ασφαλές περιβάλλον (βάλτε μαξιλάρια ή πουφ που αγκαλιάζουν το σώμα, δίνοντας μια αίσθηση ασφάλειας ή ακόμη και μια κουνιστή πολυθρόνα)
• Προσφέρετε ιδιοδεκτικό ερεθισμό (βαθιές πιέσεις, σφιχτές αγκαλιές, τυλίγματα σε ελαστικά υφάσματα ή κουβέρτες).
Ελιζιάννα Χριστοδούλου, Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια SIT
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου