Η αυτοπεποίθηση των παιδιών διέρχεται διακυμάνσεις καθώς μεγαλώνουν. Συχνά αλλάζει και διαμορφώνεται ανάλογα με τις εμπειρίες των παιδιών και τις προοπτικές που τους ανοίγονται.
Εμείς, ως γονείς, μπορούμε να διαπιστώσουμε αν το παιδί μας πάσχει από έλλειψη αυτοεκτίμησης – αυτοπεποίθησης!
Τα παιδιά με χαμηλή αυτοπεποίθηση δεν δοκιμάζουν νέα πράγματα και συχνά μιλούν υποτιμητικά για τον εαυτό τους: «είμαι χαζός», «δεν μπορώ να τα καταφέρω», «ποτέ δεν θα το μάθω αυτό», «τι σημασία έχει να προσπαθώ, κανείς δε νοιάζεται για μένα έτσι κι αλλιώς» κλπ.
Εχουν τάση να είναι να κάνουν σκληρή αυτοκριτική και να απογητεύονται εύκολα και έχουν απαισιόδοξη οπτική σε όλες τις καταστάσεις.
Αντιθέτως τα παιδιά που δεν έχουν πρόβλημα, είναι σαφώς πιο κοινωνικά, τους αρέσουν οι ομαδικές εργασίες, και «κυνηγάνε» αυτό που θέλουν να πετύχουν. Παίρνουν πρωτοβουλίες όταν χρειαστεί και δεν υποτιμούν τον εαυτό τους σε σχέση με τα άλλα παιδιά.. Ένα παιδί ας πούμε που δεν έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση δεν θα πει, «είμαι χαζός», αλλά θα πει «δεν το καταλαβαίνω». Επιπλέον, είναι πιο αισιόδοξα και ξέρουν μέχρι που φτάνουν οι δυνάμεις τους.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν τα παιδιά τους να έχουν μία υγιή αυτοπεποίθηση;
Εμείς, ως γονείς, μπορούμε να διαπιστώσουμε αν το παιδί μας πάσχει από έλλειψη αυτοεκτίμησης – αυτοπεποίθησης!
Τα παιδιά με χαμηλή αυτοπεποίθηση δεν δοκιμάζουν νέα πράγματα και συχνά μιλούν υποτιμητικά για τον εαυτό τους: «είμαι χαζός», «δεν μπορώ να τα καταφέρω», «ποτέ δεν θα το μάθω αυτό», «τι σημασία έχει να προσπαθώ, κανείς δε νοιάζεται για μένα έτσι κι αλλιώς» κλπ.
Εχουν τάση να είναι να κάνουν σκληρή αυτοκριτική και να απογητεύονται εύκολα και έχουν απαισιόδοξη οπτική σε όλες τις καταστάσεις.
Αντιθέτως τα παιδιά που δεν έχουν πρόβλημα, είναι σαφώς πιο κοινωνικά, τους αρέσουν οι ομαδικές εργασίες, και «κυνηγάνε» αυτό που θέλουν να πετύχουν. Παίρνουν πρωτοβουλίες όταν χρειαστεί και δεν υποτιμούν τον εαυτό τους σε σχέση με τα άλλα παιδιά.. Ένα παιδί ας πούμε που δεν έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση δεν θα πει, «είμαι χαζός», αλλά θα πει «δεν το καταλαβαίνω». Επιπλέον, είναι πιο αισιόδοξα και ξέρουν μέχρι που φτάνουν οι δυνάμεις τους.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν τα παιδιά τους να έχουν μία υγιή αυτοπεποίθηση;
- Προσέχετε τι λέτε! Τα παιδιά είναι πολύ ευαίσθητα με όσα τους λένε οι γονείς τους. Μην παραλείπετε να τα επαινείτε και να λέτε την αλήθεια σε σχέση με τις προσπάθειές τους, χωρίς να τα κολακεύετε και χωρίς να τα επικρίνετε. Κρατήστε ένα μέτρο.
- Μην είστε αυστηρή με τον ίδιο σας τον εαυτό! Αν συνεχώς κριτικάρετε ό,τι κάνετε, τότε δεν δίνετε το σωστό πρότυπο στο παιδί σας.
- Εντοπίστε κι αλλάξτε κάποιες λανθασμένες αντιλήψεις του παιδιού σας. Είναι σημαντικό να «διορθώνετε» το παιδί σας όταν θεωρεί ότι είναι «ανίκανο» να κάνει κάτι, προσπαθώντας να το πείσετε ότι κάνει λάθος. Αν παραδείγματος χάρη, σας λέει ότι «είμαι κακός μαθητής, ποτέ δεν θα καταφέρω να καταλάβω τα μαθηματικά», εσείς διαβεβαιώστε το ότι «είσαι εξαιρετικός μαθητής, προσπαθείς πολύ, αλλά πρέπει να προσπαθήσεις λίγο παραπάνω στα μαθηματικά, τα οποία ουτως ή αλλιώς δεν είναι εύκολη υπόθεση για κανέναν»
- Να είστε τρυφεροί! Η αγάπη των γονιών και η άνευ όρων αποδοχή των συνηθειών τους και του χαρακτήρα τους, είναι το μεγαλύτερο όπλο των παιδιών για να αγαπήσουν τελικά τον εαυτό τους.
- Να δίνετε πάντα τη θετική πλευρά όλων των θεμάτων, που το παιδί θεωρεί ως δύσκολες υποθέσεις.
- Ενθαρρύνετέ τα στο παιχνίδι με άλλα παιδιά. Κάντε τα πιο κοινωνικά, εντάσσοντάς τα σε κάποιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα προσχολικής ηλικίας ή κάποιο σπορ.
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου