Πρώιμα εγκεφαλικά σήματα μετέπειτα γλωσσικών προβλημάτων

 Η έρευνα του τρόπου με τον οποίο ο εγκέφαλος των βρεφών επεξεργάζεται τον ήχο, ενδέχεται να βοηθήσει στην πρόβλεψη γλωσσικών δυσκολιών που θ' αντιμετωπίσουν αργότερα στη ζωή τους.

Η April Benasich του Πανεπιστημίου Rutgers (εδώ μπορείτε να δείτε περισσότερες έρευνες που αφορούν βρέφη) και οι συνάδελφοί της ελέγχουν, μέσω ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων, την ικανότητα των βρεφών να επεξεργαστούν διάφορους ήχους. Παράλληλα, οι ερευνητές εξετάζουν τρόπους παρέμβασης ώστε να διορθώσουν τις όποιες ανεπάρκειες.

 Δείτε το ακόλουθο βίντεο για να πάρετε μια ιδέα του τρόπου με τον οποίο διεξάγεται αυτή η έρευνα.

Περισσότερα για το συγκεκριμένο θέμα μπορείτε να διαβάσετε στο τεύχος Αυγούστου 2011 του περιοδικού Scientific American.

Πηγή

Περισσότερα

Ορολογία: Στερεογνωσία

Τι είναι η ΣΤΕΡΕΟΓΝΩΣΙΑ?

Περισσότερα

Ο ρόλος των ΚΕ.Δ.Δ.Υ.

Τα Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης Διάγνωσης και Υποστήριξης ατόμων με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες (ΚΕ.Δ.Δ.Υ) στοχεύουν στην διάγνωση, αξιολόγηση και υποστήριξη των μαθητών αυτών που έχουν κυρίως εκπαιδευτικές ανάγκες...
δηλαδή σημαντική δυσκολία μάθησης, μαθησιακές δυσκολίες ή και προσαρμογής στο σχολείο.
Οι αιτίες είναι πολυπαραγοντικές όπως σωματικές ιδιαιτερότητες, νοητικές, συναισθηματικές, κοινωνικές και γενικά ψυχολογικές.


Η πρώτη συνάντηση πραγματοποιείται μόνο με τους γονείς του παιδιού και την/τον κοινωνικό λειτουργό όπου συλλέγονται όλες οι απαραίτητες πληροφορίες από το οικογενειακό περιβάλλον του παιδιού ώστε να συνταχθεί το ιστορικό του. Έπειτα, πραγματοποιούνται δύο συναντήσεις του παιδιού με τον/ την ψυχολόγο και τον/ την εκπαιδευτικό.


Ο ψυχολόγος αξιολογεί το παιδί νοητικά χορηγώντας το WISC-III και συναισθηματικά βάση άλλων ψυχομετρικών εργαλείων όπως το MASC, Rorschach κ.α. Ο εκπαιδευτικός διαθέτει την ανάλογη εκπαιδευτική επάρκεια και ετοιμότητα ώστε να διαγνώσει μαθησιακά προβλήματα και να συντάξει προγράμματα για το παιδί αντίστοιχα με την ιδιαιτερότητα που έχει.


Αναμφισβήτητα, ο ψυχολόγος και ο εκπαιδευτικός μπορούν να συναντήσουν το παιδί παραπάνω από μία φορά αν το επιθυμήσουν. Απαραίτητη είναι η συλλογή πληροφοριών από τον εκπαιδευτικό της τάξης του σχετικά με το παιδί. Ακολουθεί συνεδρίαση της διεπιστημονικής ομάδα του Κέντρου όπου όλα τα μέλη συζητούν για τις πληροφορίες που έχουν συλλέξει, τις παρατηρήσεις τους και τις αξιολογήσεις τους.


Η συνεδρίαση ολοκληρώνεται με την σύνταξη της γνωμάτευσης, του εξατομικευμένου εκπαιδευτικού προγράμματος και τον ορισμό της ημερομηνίας για επαναξιολόγηση. Τέλος, γνωστοποιείται η γνωμάτευση στους γονείς, στο σχολείο που φοιτά ή πρόκειται να φοιτήσει το παιδί.


Ο ρόλος των ΚΕ.Δ.Δ.Υ. είναι σπουδαίος καθότι βοηθά τους γονείς να απευθυνθούν σε μία μονάδα που περιέχει πολλές ειδικότητες ώστε οι δυσκολίες του παιδιού τους να διερευνηθούν σε βάθος και από πολλές πλευρές. Ταυτόχρονα, το παιδί θα αποκτήσει την ακριβή γνώση της δυσκολίας του με αποτέλεσμα το πρόγραμμα που θα του συσταθεί να τον βοηθήσει στην καλύτερη αντιμετώπιση της δυσκολίας του. Πολλές φορές, όταν κρίνεται απαραίτητο ο/ η ψυχολόγος βοηθά υποστηρικτικά το παιδί ή και τους γονείς ακόμη.


Βασικό είναι ότι οι υπηρεσίες παρέχονται δωρεάν. Όλες οι εισηγήσεις του Κέντρου έχουν εκπαιδευτικό προσανατολισμό και αποσκοπούν στη βελτίωση των ικανοτήτων και δεξιοτήτων των παιδιών. Το κέντρο στοχεύει στην ένταξη των παιδιών στο κοινό εκπαιδευτικό σύστημα, την επαγγελματική τους κατάρτιση, τη συμμετοχή τους στην παραγωγική διαδικασία, στην αποδοχή τους από το κοινωνικό σύνολο και στην ισότιμη κοινωνική τους εξέλιξη.

 

Πηγή: e-psychology.gr

Περισσότερα

Ασφαλέστερα τα παιδιά όταν οδηγεί ο παππούς

Τα παιδιά είναι ασφαλέστερα σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα όταν οδηγεί ο παππούς ή η γιαγιά τους. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας έρευνας που έγινε στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Εξετάστηκαν 1.302 περιπτώσεις ατυχημάτων στις οποίες ενεπλάκησαν παιδιά ηλικίας μέχρι 15 ετών. Το ποσοστό σοβαρού τραυματισμού των παιδιών στην περίπτωση που οδηγούσε ο παππούς ή η γιαγιά ήταν κατά 50% μικρότερο σε σύγκριση με το αντίστοιχο ποσοστό όταν οδηγούσε κάποιος από τους γονείς τους.

Κι αυτό παρόλο που συνήθως ο παππούς και η γιαγιά δεν χρησιμοποιούν τα κατάλληλα συστήματα συγκράτησης για την ασφάλεια των παπιδιών (δηλαδή παιδικά καθίσματα κτλ). 

Τα αποτελέσματα της έρευνας εξέπληξαν ακόμα και τους ίδιους τους ερευνητές. Ένας από τους συγγραφείς της έρευνας, ο Fred Henretig, δήλωσε: "Η αρχική μου υπόθεση ήταν ότι το ποσοστό τραυματισμού θα ήταν υψηλότερο όταν οδηγούσαν οι παππούδες ή οι γιαγιάδες". Πράγματι, μελέτες δείχνουν ότι το ποσοστό εμπλοκής των ηλικιωμένων σε ατυχήματα είναι υψηλότερο. Αυτό το υψηλότερο ποσοστό αφορά ηλικίες από 55 και πάνω, κυρίως όμως από 65 και πάνω. Ο μέσος όρος ηλικίας της παρούσας έρευνας ήταν τα 58 χρόνια για τους παππούδες και τις γιαγιάδες και 36 για τους γονείς των παιδιών.

Ο Henretig πιστεύει ότι το αποτέλεσμα οφείλεται στο γεγονός ότι οι ηλικιωμένοι είναι πιο συγκεντρωμένοι στην οδήγηση, κινούνται με χαμηλότερες ταχύτητες και αφήνουν μεγαλύτερη απόσταση ασφαλείας από το προπορευόμενο όχημα.

Αν και τα αποτελέσματα της έρευνας είναι ενθαρρυντικά, ο Bruce Simons-Morton του Ερευνητικού Τμήματος Πρόληψης από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας Παιδιού και Ανθρώπινης Ανάπτυξης εκφράζει ορισμένες αμφιβολίες: "Το συμπέρασμα μπορεί να είναι υπερεκτιμημένο. Σε έρευνες σαν κι αυτή δεν είναι εύκολο να ελέγξεις όλους τους σημαντικούς παράγοντες". Κι εξηγεί ότι είναι σύνηθες να οδηγεί ο μπαμπάς στο επικίνδυνο κομμάτι μιας διαδρομής ή υπό πιο αντίξοες συνθήκες οδήγησης (βράδυ, με βροχή, με χιόνι, κτλ) και να παραδίδει το τιμόνι στον παππού στο λιγότερο επικίνδυνο κομμάτι. Το γεγονός αυτό επηρρεάζει τα αποτελέσματα της έρευνας, αλλά δεν είναι δυνατόν να καταγραφεί και να ληφθεί υπόψιν.

Πηγή

Περισσότερα

Να βλέπει το παιδί τηλεόραση ή όχι;

Της Μυρσίνης Κωστοπούλου

Η τηλεόραση μπορεί να ψυχαγωγεί, να ενημερώνει, να σε απαλλάσσει από τις εντάσεις της ημέρας. Η ανελέητη έκθεση, όμως, στην τηλεοπτική εικόνα ενέχει μία σειρά κινδύνων, ιδιαίτερα όταν οι δέκτες είναι μικρά παιδιά:
* Προσφέρει μια έτοιμη και εύπεπτη συνταγή για ψυχαγωγία, η οποία εκ των πραγμάτων καθηλώνει το μικρό παιδί και αδρανοποιεί τη δημιουργική του σκέψη.
* Κουκουλώνει τα αρνητικά συναισθήματα και τις εντάσεις που εκείνο βιώνει μέσα στην ημέρα, δίχως ωστόσο να του προσφέρει λύσεις.
* Μέσα από την υπερβολική τηλεοπτική έκθεση τα παθητικά παιδιά γίνονται παθητικότερα και τα υπερκινητικά υπερκινητικότερα.
* Τα τηλεοπτικά ερεθίσματα είναι συνήθως πολλά και έντονα, με αποτέλεσμα το μικρό παιδί να μην μπορεί να τα εντάξει σε ένα πλαίσιο κατανόησης. Αυτό τού δημιουργεί ανασφάλεια και παροδική αποδιοργάνωση στη σκέψη του.
* Τα παιδιά που βλέπουν πολλή τηλεόραση έχουν τάσεις παχυσαρκίας και χαμηλότερη απόδοση στο σχολείο, είναι λιγότερο κοινωνικά και αυτόνομα.

Πώς όμως μπορεί ο γονιός να βάλει όρια στη συχνότητα με την οποία βλέπει το παιδί του τηλεόραση; Να την κλείνει κάθε φορά;
Το να κλείσει ο γονιός την τηλεόραση είναι μια υπεραπλουστευμένη λύση, που στοχεύει περισσότερο στην υποταγή του παιδιού. Αλλωστε στα μάτια του το απαγορευμένο ως διά μαγείας πάντα μεταμορφώνεται σε ελκυστικό. Προτείνω:
* Να του επιτρέπετε να βλέπει τηλεόραση κατά μέσον όρο δύο φορές την εβδομάδα και να αποφεύγετε με αυστηρότητα θεματολογίες βίας ή αντίστοιχες με φορτισμένο περιεχόμενο (ασθένειες, απώλειες).
* Να συζητάτε μαζί του μετά το τέλος της ταινίας τι κατάλαβε, τι του άρεσε ή τι το ενόχλησε.
* Να το παροτρύνετε να εκφράζει ελεύθερα τα συναισθήματά του (θυμό, στεναχώρια, άγχος, μοναξιά).
* Να τηρείτε ένα σταθερό καθημερινό πρόγραμμα ύπνου, φαγητού και δραστηριοτήτων, μέσα στο οποίο το παιδί θα έχει χρόνο να αυτοαπασχολείται στον δικό του χώρο.
* Να εντάξετε το παραμύθι στη ζωή του και να του καλλιεργήσετε την αγάπη του για το βιβλίο.{APNEA}
Η Μυρσίνη Κωστοπούλου είναι ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια (Ph. D.) myrsi@hol.gr


Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

Περισσότερα

Backseat Driver από την ToyToyota

Για iPhone, iPad, iPod Touch

"Backseat driver" ονομάζουμε στα αγγλικά την πεθερά. Επειδή κάθεται στο πίσω κάθισμα και δίνει συνεχώς οδηγίες, λες κι εκείνη είναι ο οδηγός. Η ToyToyota είναι ένα τμήμα της γνωστής αυτοκινητοβιομηχανίας Toyota. Η εφαρμογή αυτή δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά σας ν' ακολουθήσουν το αυτοκίνητο που οδηγείτε και να χαρούν τη διαδρομή παίζοντας.

Μέσω του GPS της συσκευής, η εφαρμογή είναι σε θέση να δημιουργήσει έναν εικονικό δρόμο ακριβώς ίδιο με το δρόμο στον οποίο κινείστε. Στο δρόμο αυτό φαίνεται το Papa Car (αυτοκίνητο του μπαμπά), το οποίο καλείται ο παίκτης ν' ακολουθήσει με το My Car (δικό μου αυτοκίνητο). Ο παίκτης παίρνει πόντους ανάλογα με την ακρίβεια των κινήσεών του σε σχέση με τις κινήσεις του Papa Car και μαζεύοντας τα αντικείμενα που πέφτουν από το Papa Car.

Η εφαρμογή αποθηκεύει αυτόματα τη διαδρομή, ώστε να μπορεί το παιδί σας να την ξαναδεί ή να τη μοιραστεί με τους φίλους του στο Twitter. Με τους συγκεντρωμένους πόντους, μπορεί επίσης να αλλάξει τη σχεδίαση του αυτοκινήτου του. 

Τα κυριότερα ωστόσο είναι ότι θα βρει μια νέα ασχολία, θα του φανεί πιο ενδιαφέρουσα η διαδρομή και πιθανότατα θα σταματήσει να διαμαρτύρεται.

Πηγή

Περισσότερα

Δραστηριότητα: Λερωθείτε άφοβα

ΛΕΡΩΘΕΙΤΕ ΑΦΟΒΑ

Μια σύντομη, απλή και ανέξοδη δραστηριότητα που μπορείτε να κάνετε με το παιδί σας (2 -7 ετών) είναι να παίξετε με αφρό ξυρίσματος. Χρησιμοποιήστε το τραπέζι της κουζίνας, της βεράντας ή ακόμη καλύτερα μια επιφάνεια που μπορεί εύκολα να καθαριστεί, όπως ένας δίσκος σερβιρίσματος και απλώστε μια ποσότητα αφρού.
Προτρέψτε το να απλώσει τον αφρό με τις παλάμες του σε όλη την επιφάνεια και το παιχνίδι ξεκινά.

• Χαράξτε με τον δείκτη σχήματα, γράμματα και αριθμούς και ζητήστε του να τα αντιγράψει κάνοντας το ίδιο
• Χρησιμοποιήστε αυτοκινητάκια και οδηγήστε τα, προς διάφορες κατευθύνσεις μέσα από τον αφρό
• Ζωγραφίστε π.χ ένα σπιτάκι και αφήστε το να μαντέψει τί φτιάξατε και στη συνέχεια να ζωγραφίσει εκείνο και να μαντέψεται εσείς.

Η δραστηριότητα αυτή βοηθά: στην ανάπτυξη της αφής, την ενίσχυση της σωματικής ενημερότητας, την τόνωση του οπτικοκινητικού συντονισμου, το πέρασμα της μέσης γραμμής του σώματος και γενικότερα την λεπτή κίνηση.

Περισσότερα